10 thënjet për vdekjen nga shkrimtarët botërorë
1.Mark Twain; ‘’ Nuk i trembem vdekjes. Kam qenë i vdekur për miliarda vjet përpara se të lindja dhe nuk kam vuajtur as vështirësinë më të vogël prej saj’’
2.Albert Kamy; ‘’Meqë të gjithë do të vdesim ,është e qartë se kur dhe si nuk ka rëndësi’’
- William Shakespeare: “Frikacakët vdesin shumë herë përpara se të vdesin; trimi e përjeton vdekjen vetëm një herë”.
4.Leo Tolstoy: “Njeriu nuk mund të ketë asgjë për sa kohë ka frikë nga vdekja. Por për të çfarë nuk e frikëson, i përket. Nëse nuk do të kishte vuajtje, njeriu nuk do t’i njihte kufijtë e tij, nuk do ta njihte veten’’.
- Gabriel Garcia Maquez; ‘’Zbulova për kënaqësinë time se është jeta, j vdekja ajo që nuk ka kufij’’.
- Edgar Alen Poe;“Kufijtë që ndajnë jetën nga vdekja janë të errëta dhe të vagullta. Kush mund të thotë se ku përfundon dikush dhe ku fillon tjetri’’.
- George Orwell;“Një njeri normal nuk kërkon Mbretërinë e Parajsës, ai kërkon vazhdimin për jetën në tokë. Kjo jo vetëm se ai është i dobët, mëkatar dhe kërkon një kohë të bukur. Shumica e njerëzve kënaqen deri diku nga jeta e tyre, por në balancë jeta është vuajtje dhe vetëm fëmijët ose shumë të moshuarit mendojnë ndryshe. Sjellja njerëzore e do që lufta për jetë të vazhdojë dhe në fakt vdekja është një çmim për të jetuarit”.
8.E.M. Forster; ’’ Vdekja e shkatërron një njeri, ideja e vdekjes e shpëton atë”.
9.Haruku Murakami; “Vdekja nuk është e kundërta e jetës, por pjesë e saj”
- Charlotte Bronte: “Ndiej se monotonia dhe vdekja janë e njëjta gjë”